Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

25η ΜΑΡΤΙΟΥ (ΘΕΑΤΡΙΚΟ 1ο ΟΛΟΗΜΕΡΟ Ν/Γ Ν. ΦΩΚΑΙΑΣ)


         ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

Πρόσωπα: τσολιάδες, ελληνοπούλες, Π.Π.Γερμανός.
Σκηνικό: τοπίο στο βουνό.

Μουσική: «Μάνα μου τα κλεφτόπουλα», ορχηστρικό
Τα παιδιά μπαίνουν στη σκηνή τραγουδώντας το τραγούδι «Μάνα μου τα κλεφτόπουλα»,εναλλάξ σε δύο ομάδες. Κάθονται σε πέτρες, βράχους, κορμούς δέντρων και συνεχίζουν το τραγούδι.


Ελληνοπούλα:                         Είναι ημέρα ευλογημένη
1                                              η 25η του Μάρτη            
                                                και με αίμα η ιστορία
                                                της πατρίδας μας εγράφη.

                                                Μια χούφτα των Ελλήνων
                                                που ξεχύθει στον Μοριά
                                                έδειξε στον κόσμο όλο
                                                τι θα πει ελευθεριά.

Τσολιάς:                                  Κάποτε στον τόπο αυτό
1                                              στα πολύ παλιά τα χρόνια
                                                έπεσε βαριά σκλαβιά
                                                κι έμοιαζε να’ ναι αιώνια.

                                                Οι Έλληνες σκλαβώθηκαν
                                                πικρό το δάκρυ χύναν
                                                μα ούτε λεπτό απ’ τη σκέψη τους
                                                τη λευτεριά αφήναν.

Ελληνοπούλα:                         Πάνε τετρακόσια χρόνια
2                                              που η Ελλάδα η γλυκιά
                                                ζει στενάχωρα, πονά
                                                απ΄του Τούρκου τα δεσμά.

                                                Ζούμε μέσα στη σκλαβιά
                                                στη φτώχεια τόσα χρόνια
                                                με το κεφάλι μας σκυφτό,
                                                πίκρα και καταφρόνια.

Τσολιάς:                                  Πότε καλή μου μάνα,
2                                              αχ! πότε θα φανεί
                                                του λυτρωμού η ώρα
                                                πότε για μας θα' ρθεί;

                                                Πότε θα λάμψει ο ήλιος
                                                απάνω στα βουνά;
                                                Πότε θα κυματίσει
                                                σημαία ελληνικιά;

Ελληνοπούλα:                          Τον Τούρκο τον εχθρό
3                                              εμείς δεν προσκυνούμε,
                                                καλύτερα το θάνατο
                                                μονάχοι μας να βρούμε.

                                                Ο πόνος είν΄αβάσταχτος
                                                ο κόσμος υποφέρει
                                                αλλά ίσως αυτή η άνοιξη
                                                κάποια ελπίδα φέρει.

Ελληνοπούλα:                         Οι Τούρκοι δίνουν διαταγές
4                                              κανείς πια δεν τολμάει
                                                να υψώσει το κεφάλι του.
                                                Η Ελλάδα αγκομαχάει.

                                                Έτσι φεύγουνε τα χρόνια
                                                όλα γίνονται κρυφά
                                                μ’ άξαφνα κάτι τάραξε
                                                του Τούρκου τα δεσμά.


Μουσική: «Θούριος» τραγουδούν όλοι μαζί την πρώτη στροφή, χτυπούν παλαμάκια. Α΄


Τσολιάς:                                  Κάποιοι, ακούστηκε να λένε,
3                                              πως μιλούν για λευτεριά
                                                και τα σχέδια ετοιμάζουν
                                                κάπου πέρα στο Μοριά.

                                                Καιρό την περιμέναμε
                                                την άγια τούτη ώρα.
                                                Τους Τούρκους υπομέναμε
                                                χρόνια και χρόνια τώρα.


Μουσική: «Θούριος» τραγουδούν όλοι μαζί την δεύτερη στροφή, χτυπούν παλαμάκια. Β΄


Τσολιάς:                                  Μάνα θα φύγω στα βουνά
4                                              κλέφτης κι εγώ θα γίνω.
                                                Δεν την αντέχω τη σκλαβιά!
                                                Εδώ πια δε θα μείνω.

                                                Φεύγουμε! Πάμε στα βουνά,
                                                λεύτερα εκεί θα ζούμε
                                                τον Τούρκο που μας σκλάβωσε
                                                από εκεί θα πολεμούμε.


Μουσική: «Θούριος» τραγουδούν όλοι μαζί την τρίτη στροφή, χτυπούν παλαμάκια. Γ΄


Ελληνοπούλα:                         Γιατί υπάρχουν κάποιες μάνες
5                                              που ήρωες γεννήσαν.
                                                Υπάρχουν κάποιες μάνες
                                                που δεν εγονατίσαν.

                                                Αν εκείνες δεν γεννούσαν
                                                ηρωικά βλαστάρια,
                                                δεν θα είχε η Ελλάδα
                                                γενναία παλικάρια.

Ελληνοπούλα:                        Η ώρα ετούτη φτάνει
6                                              όχι άλλη απελπισία
                                                να΄ρθει και να ριζώσει
                                                στον τόπο η λευτεριά.

                                                Η άγια ώρα ορίστηκε
                                                του Ευαγγελισμού η μέρα.
                                                Ο Γερμανός εκλείστηκε
                                                στην Άγια Λαύρα πέρα.


Τσολιάς:                                  Εμπρός! Τινάξτε με μιας
5                                              την τυραννία, τη σκλαβιά!
                                                Παράδειγμα μας να είναι
                                                των προγόνων μας οι μνήμες.

                                                Πολύ θάρρος χρειάζεται
                                                κουράγιο και θυσία
                                                μα ο Έλληνας και τη ζωή
                                                δίνει για ελευθερία.


Ελληνοπούλα:                        Η σπίθα έγινε φωτιά
7                                              της λευτεριάς η δάδα
                                                και πολιτείες και χωριά
                                                θ΄ανάψουν σαν λαμπάδα.

                                                Το καριοφίλι θ΄ακουστεί
                                                θα λάμψει στον αέρα
                                                το Έθνος μας θα δοξαστεί
                                                και πάλι αυτή τη μέρα.


Τσολιάς:                                  Ζήτω φωνάξτε να ακουστεί
6                                              σ' όλη την οικουμένη
                                                χώρα που βγάζει λεβεντιές
                                                ποτέ της δεν πεθαίνει.

Ελληνοπούλα:                        Μια μέρα σαν και σήμερα
8                                              τ' αθάνατα παιδιά της
                                                όλα μαζί ορκίστηκαν
                                                για την ελευθεριά της.

                                                Ελάτε όλοι σας εδώ
                                                γενναίοι πατριώτες
                                                να δώσουμε τον όρκο
                                                επάνω στον σταυρό.

Π.Π.Γερμανός:                         Ο πόλεμός μας ιερός
                                                πατρίδα και θρησκεία.
                                                σφιχτά αγκαλιαστήκανε
                                                η πίστη κι η αντρεία.

                                                Ουράνιε Πατέρα
                                                μητέρα Παναγιά
                                                βοήθα τον Αγώνα
                                                ευλόγα τα σπαθιά!
                                                           
(Υψώνει το λάβαρο)
                                                Ευλόγησέ μας Κύριε
                                                ευλόγησε τη μάχη,
                                                η όμορφη πατρίδα μας
                                                τη λευτεριά της να΄χει.
                                                (Το επαναλαμβάνουν οι Τσολιάδες όλοι μαζί)


Μουσική: «Τη Υπερμάχω» Όρκος - ένας, ένας φιλούν το χέρι του Π.Π. Γερμανού, κάθονται γύρω του κυκλικά γονατιστοί, τα χέρια σαν προσευχή, έχουν μπροστά όπλα, σπαθιά.

Φωνάζουν: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ



Χορός: Τραγούδι απο το θεατρικό Πολεμώντας για την Λευτεριά της Άννας Αθανασιάδου, Περιοδικό: Παράθυρο στην Εκπαίδευση του Παιδιού, Τεύχος 38, Μάρτιος- Απρίλιος 2006


Όλοι μαζί τραγουδάμε: Να’ τανε το 21’

Δεν υπάρχουν σχόλια: