Τα συναισθήματα κατέχουν περίοπτη θέση
στο νηπιαγωγείο ιδιαίτερα στις πρώτες μέρες που τα παιδιά αρχίζουν να
συνυπάρχουν σε έναν οργανωμένο σχολικό χώρο, που αρχίζουν να μαθαίνουν
να συνεργάζονται, να κοινωνικοποιούνται και να αντιλαμβάνονται ότι
πρέπει να συναισθανθούν τον φίλο ή τη φίλη τους σε αυτόν το χώρο.
Νιώθω,
νιώθεις, νιώθει: χαρά που παίζω, στεναχώρια που με χτύπησε ο φίλος μου,
φόβο που η μαμά μου με άφησε, θυμό που η φίλη μου με πήρε την κούκλα
που εγώ έπαιζα.....
Το κυριότερο και
μάλλον το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να βάλουμε το παιδί στη θέση του
άλλου παιδιού προκειμένου να καταλάβει ότι με την πράξη του (ηθελημένη ή
όχι) ο φίλος ή η φίλη του ένιωσε: χαρά, λύπη, θυμό κ. ο. κ.
Το
παιχνίδι είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσουμε να πετύχουμε τους
στόχους μας. Τις προτάσεις παιχνιδιών μπορείτε να τις δείτε εδώ.
Πέρα όμως από το παιχνίδι πολύ σημαντικό είναι να καταγράψουμε τις απόψεις των παιδιών και πιο συγκεκριμένα να τα αφήσουμε να εκφραστούν για το πότε νιώθουν συγκεκριμένα συναισθήματα. Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργούν και αναπτύσσουν τον προφορικό τους λόγο, μαθαίνουν να ακούν και να σέβονται τους συνομιλητές τους και να περιμένουν τη σειρά τους, αρχίζουν να κατανοούν τη σύνδεση προφορικού- γραπτού λόγου (ότι αυτό που λέμε μπορούμε και να το γράψουμε), αλλά και την κοινωνική διάσταση του γραπτού λόγου (ο γραπτός λόγος μεταφέρει μηνύματα).
Χωρίσαμε λοιπόν στη μέση ένα μεγάλο χαρτόνι κάνσον. ¨Ενα παιδί αναγνώρισε από τις κάρτες την χαρούμενη φατσούλα και την ζωγράφισε.
Ένα άλλο παιδί αναγνώρισε από τις κάρτες την στεναχωρημένη φατσούλα και την ζωγράφισε.
Καταγράψαμε όλα τα συναισθήματα των παιδιών για το πότε νιώθουν χαρά και πότε νιώθουν στεναχώρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου